Maltezers zijn trouwe honden, wier bloedlijnen hen gevoelig maken voor neurologische problemen.
Van de genen die je donzige schootpalm zijn prachtige witte vacht gaven, is bekend dat ze bepaalde neurologische aandoeningen bij Maltese honden veroorzaken. Door je bewust te zijn van zijn potentiële uitdagingen op het gebied van het zenuwstelsel, zul je meer alert zijn op het ontwikkelen van symptomen en manieren om hem te helpen bij problemen.
Epilepsie
Canine-epilepsie is een ernstige medische aandoening die, eenmaal gedetecteerd, beheersbaar is door medicatie. Het belangrijkste symptoom is plotseling optredende aanvallen die vaak worden veroorzaakt door overmatig lawaai, licht of stress. Tijdens zo'n aanval kan een hond naar beneden vallen, wankelen, afval elimineren, het bewustzijn verliezen, en controle uitoefenen over zijn ledematen en spieren, of in spasmen raken. Vangsten kunnen minder dan een minuut en maximaal vijf minuten duren. Het is belangrijk om uw hond in een veilige omgeving vrij te houden van scherpe voorwerpen wanneer zich een aanval voordoet. Het Veterinary Specialty Hospital raadt aan om niet te proberen de hond tijdens de aanval in bedwang te houden. Probeer, zoals de Fun Times Guide suggereert, objecten zoals kussens, dekens of knuffels te vinden om het geselen van de hond te dempen totdat de aflevering voorbij is.
waterhoofd
Hydrocephalus is een overmatige hoeveelheid vloeistof in de hersenen van de hond die mogelijk hersenbeschadiging of coma kan veroorzaken. In het Maltees kan het optreden tussen 1 en 6 van een jaar. Het is een lastige aandoening om mee om te gaan, omdat het cerebrospinale vocht van nature in beperkte hoeveelheden aanwezig is om te fungeren als een buffer tussen de hersenen en de schedel. Te veel vocht en het hoofd van de hond worden opgezwollen en zijn ogen kunnen verkeerd in de kop worden geplaatst. Andere symptomen van te veel hersenvocht zijn wandelen in cirkels, wandelen in muren of andere voorwerpen en een vreemde en dramatische gedragsverandering.
Dood van cellen
Necrotiserende meningoencefalitis is een infectie van het centrale zenuwstelsel met een invasie die letterlijk op cellulair niveau plaatsvindt en cellulaire dood veroorzaakt. De eerste symptomen omvatten blindheid, koorts, cervicale pijn, ongecoördineerde gang, hoofdkanteling, gezichtsverlamming en moeilijk slikken. De exacte oorzaak is niet bekend; veterinaire onderzoekers onderzoeken potentiële bacteriële en virale oorzaken, evenals bijwerkingen van vaccinaties en andere medicamenteuze therapieën. Aangezien deze ziekte op dit moment geen bekende remedie heeft, is veterinaire interventie gericht op het verminderen van de impact van symptomen om de hond zo comfortabel mogelijk te maken voor de duur van zijn leven. In de meeste gevallen is dit een relatief korte periode. PetPlace.com doorbreekt het lastige nieuws: een hond met deze ziekte leeft meestal maar twee drie maanden na de diagnose.
White Dog Shaker-syndroom
Het witte hondenbakkerssyndroom heeft de bekendheid van het grote publiek vergroot, omdat de populariteit van Maltese honden - vooral wanneer ze zijn gefokt met andere rassen zoals poedels - is toegenomen. Onderzoekers moeten nog een exacte oorzaak vaststellen van dit plotselinge tremorachtige schudden dat voornamelijk lijkt te werken bij honden met witte haarpigmentatie. Huidig onderzoek omvat onderzoek naar mogelijke hersenontsteking. Hoewel het door de American Maltese Association als zeldzaam wordt beschouwd, is het overweldigend wanneer een witte hondenshaker wordt gebruikt. Een aangedane hond kan vaak niet lopen of zijn ogen ervan weerhouden om te schieten. Medicijnen zoals glucocorticoïden die de effectieve rol van neurotransmitters in het centrale zenuwstelsel bevorderen, worden vaak voorgeschreven voor honden met het syndroom van de witte hond.
