
Vrouwen kunnen effectiever communiceren als ze op sommige regels letten.
Naarmate vrouwen steeds vaker beroep doen op door mannen gedomineerde beroepen, moeten ze zich bewust zijn van de communicatiestijlen en voorkeuren van hun mannelijke collega's om zich met succes in mannelijke werkteams te positioneren. De communicatiestijlen van mannen en vrouwen verschillen. Het grootste verschil is te zien in het doel dat mannen en vrouwen hechten aan communicatie. Voor mannen is communicatie bedoeld om kracht uit te oefenen en meetbare doelen te bereiken. Vrouwen gebruiken communicatie om sociale contacten te leggen en banden te smeden met andere individuen. Mannen praten is instrumentaal, vrouwen praten is expressief. Zich bewust zijn van dit grote verschil kan vrouwen helpen beter te begrijpen hoe hun mannelijke collega's met hen communiceren.
Identificatie van de werkpleksituatie
In 1977 publiceerde Rosabeth M. Kanter de resultaten van een groot onderzoek dat ze uitvoerde bij een Amerikaans bedrijf. In haar onderzoek ontdekte ze dat de verhouding tussen mannen en vrouwen op veel manieren van belang is voor de interactie van werknemers. Als vrouwen met succes de gendercommunicatie op hun werkplek willen verbeteren, moeten ze zich bewust zijn van de geslachtsamenstelling. Een vrouwelijke manager die de leiding heeft over een groep mannen, kan bijvoorbeeld actief werken aan betere communicatie door gesprekken over haar privéleven te vermijden.
Managing of Supervisory Positions
Vrouwelijke managers zijn beschreven met andere kenmerken dan mannelijke managers. In 1988 beweerde Jan Grant bijvoorbeeld dat vrouwelijke managers de nadruk leggen op verbondenheid, gehechtheid, emotionaliteit en coöperativiteit, terwijl mannelijke managers doorgaans worden geassocieerd met competitiviteit, gewelddadigheid en analytisch denken. Omdat vrouwelijke managers waarschijnlijk worden gezien tegen een genderstereotisch licht, maakt het uit hoe ze communiceren met ondergeschikten of andere managers. Als de ondergeschikten overwegend mannelijk zijn, zal het een vrouw goed helpen om op een directe en directe manier met hen te communiceren, hen exact vertellen wat haar verwachtingen zijn en de nadruk leggen op doelen en bottom-lines.
Stafposities
Het ontwikkelen van inzicht in hoe collega's communiceren en communiceren, is de eerste stap naar verbeterde communicatie. In 'Gender and Discourse' melden sociologen Shari Kendall en Deborah Tannen dat informele militaire, atletische en seksuele taal moet worden vermeden door alle personeelsleden, omdat het bijdraagt aan een subtiele scheiding tussen mannen en vrouwen. Als vrouwen op een door mannen gedomineerde werkplek werken, kunnen ze moeite hebben om deel te nemen aan de informele cycli die gewoonlijk worden gemaakt. Onderzoekers Mayta A. Caldwell en Letitia A. Peplan ontdekten al vroeg dat vrouwen de neiging hebben om zich te concentreren op het delen van emoties en praten, terwijl mannen de nadruk leggen op activiteiten en gezamenlijke activiteiten. Dus om de barrière te doorbreken en de stroom van informatie en communicatie in het algemeen te verbeteren, zullen vrouwen het beter doen als ze erin slagen zich aan te passen aan de communicatiestijlen en onderwerpen van hun mannelijke collega's.
Verandering kost tijd
Vanzelfsprekend zijn er eenvoudige regels die moeten worden gevolgd bij pogingen om de communicatie op de werkplek te verbeteren. Er is echter geen garantie dat de eerste stappen om de communicatie op de werkplek actief te verbeteren door collega's zullen worden verwelkomd. Het tegenovergestelde effect is vrij waarschijnlijk. Daarom is het cruciaal om aangemoedigd te blijven en in gedachten te houden dat communicatie tussen mannen en vrouwen in de professionele omgeving deels een weerspiegeling is van maatschappelijke geslachtsrollen. Als bestaande communicatiepatronen tussen mannen en vrouwen op de werkplek worden gewijzigd, moet u bereid zijn om dit na te streven op een lange termijn.




