Seksuele intimidatie is een aspect van discriminatiewetten.
Seksuele intimidatie kan het eerste zijn dat in je opkomt als je het woord 'intimidatie' hoort, maar federaal en staatssecretaris wetten zijn meeromvattend. Deze wetten maken de werkgever van 15 of meer mensen verantwoordelijk voor een vijandige werkplek zonder enige vorm van discriminatie en pesterijen. Om intimidatie te voorkomen, maken de meeste werkgevers een medewerkershandboek dat het gedrag aanpakt. Handboeken bevatten meestal een beleid ten aanzien van de houding van de werkgever tegen intimidatie, definities, procedures voor het melden ervan, de onderzoeksstappen en de disciplinaire maatregelen die de werkgever tegenneemt.
Intimidatie op de werkplek
Staats- en federale wetten definiëren antidiscriminatie gedrag als agressief en voortdurend ongewenst gedrag of gedrag jegens personen die door deze wetten worden beschermd. De persoon hoeft niet het slachtoffer te zijn van het gedrag, maar kan een beledigde toeschouwer zijn. Antidiscriminatiebescherming omvat onwelwillende vorderingen of kwetsende opmerkingen, grappen of minachting voor of vanwege een persoon vanwege haar leeftijd, genderidentiteit, geslacht, ras, huidskleur, land van herkomst, religieuze overtuigingen, handicap, genetische informatie of genderidentiteit.
Verbale en schriftelijke waarschuwingen
De wetgeving beschouwt een geïsoleerde gebeurtenis niet als een reden voor een persoon om aangifte te doen bij de Equal Employment Opportunity Commission, maar uw werkgever kan elke intimidatie-gebeurtenis serieus nemen. Hoe elke bedrijfsorganisatie zijn werkgelegenheidsbeleid, procedures en straffen structureert, verschilt. De procedures voor straf na onderzoek opgesomd door uw werkgever omvatten meestal mondelinge en schriftelijke waarschuwingen voor een eerste of eenmalige gebeurtenis. Straffen nemen toe met de ernst van de intimidatie.
Cursussen, klassen of counseling
De aard van de aanstootgevende overtreding kan onwetendheid zijn. De straf van een bedrijf voor intimidatie, afhankelijk van de ernst van het evenement, kan ertoe leiden dat iemand deelneemt aan cursussen, lessen of counseling om meer te leren over dit aanstootgevende gedrag. De straf die een persoon ontvangt, kan komen als gevolg van een klacht of een zitting van het bestuur, afhankelijk van de procedures die door de organisatie zijn vastgesteld. Voordat dergelijke straf plaatsvindt, voeren werkgevers meestal een onderzoek uit om zeker te stellen dat de intimidatie heeft plaatsgevonden.
Beëindiging
Ernstige gebeurtenissen leiden meestal tot beëindiging. De organisatie die stand houdt, schuwt haar beleid dat ook boetes of boetes wil voorkomen of een rechtszaak kan de werknemer die aanstootgevend blijft, beëindigen. Omdat in de wetgeving intimidatie wordt gedefinieerd als aanhoudend en ernstig, kan de persoon die de regels van de organisatie over intimidatie negeert zich gemakkelijk zonder werk vinden.
Kosten en rechtsgedingen
De aard van de intimidatie kan ook leiden tot civiele of strafrechtelijke aanklachten ingediend of een persoonlijke rechtszaak in sommige staten. Californië en Massachusetts hebben het bijvoorbeeld mogelijk gemaakt dat mensen die het slachtoffer zijn van intimidatie collega's aanklagen die hen blijven lastigvallen.
