Windhonden houden ervan om te rennen, maar te hard rennen kan een exorbitante rhabdomyolyse veroorzaken.
Exertionele rabdomyolyse, soms eenvoudig rhabdomyolyse genoemd, is een overbelastingstoestand die verband houdt met warmte. Windhonden zijn mogelijk bijzonder vatbaar voor rhabdomyolyse, omdat ze graag rennen en zichzelf mogelijk overbelasten als ze niet worden gecontroleerd. Ken de tekenen van rhabdomyolyse bij windhonden, zodat u indien nodig onmiddellijk hulp kunt zoeken.
Subacute exertionele rabdomyolyse
Honden met subacute exertionele rabdomyolyse, het minst ernstige type, lopen langzamer dan normaal. De hond kan spiergevoeligheid vertonen wanneer haar rug is gepalpeerd. Als een windhond met subacute exertionele rabdomyolyse de volgende dag opnieuw moet racen, zal ze meestal rennen met een verkorte stap in een poging om de pijn van myositis, ontsteking van de spieren, te compenseren. De urine van de hond zal een hoger pH-niveau vertonen als hij wordt getest en het kan ook verhoogde eiwitgehaltes hebben. De urine zal positief testen op myoglobinurie, wat duidt op nierproblemen. Als een windhond met subacute exertionele rabdomyolyse onmiddellijk goed wordt behandeld, kan de hond volledig herstellen. Indien onbehandeld, kan de ziekte overgaan tot de ernstiger graden van rabdomyolyse.
Acute exertionele rabdomyolyse
Windhonden die acute exterieur rabdomyolyse hebben, zullen direct na inspanning last krijgen van inspanning, inclusief hijgen. De hond met acute exsessionele rabdomyolyse zal reageren met pijn wanneer zijn rug- of achterhandspieren zachtjes worden gemasseerd. Zijn urine kan een rode tint vertonen, wat de aanwezigheid van bloed aangeeft, en zal positief testen op myoglobinurie.
Hyperacute exertionele rabdomyolyse
Symptomen van hyperacute exertionele rabdomyolyse zijn onder meer zwaar hijgen, duidelijke pijn in de spieren, onregelmatige hartslag, beentrillingen, zwakheid aan de achterkant of collaps en een onvermogen om van staand naar liggend te bewegen zonder pijn. Honden in deze gevorderde staat kunnen binnen 48 uur overlijden aan nierfalen als ze niet onmiddellijk hulp krijgen van dierenartsen.
Getroffen honden
Honden die getroffen zijn door rhabdomyolyse kunnen van elke leeftijd van puppy tot senior zijn. Hoewel het soms voorkomt bij racegreyhounds, creëren trainers over het algemeen zeer gereguleerde oefeningsroutines en houden ze hun honden zo nauwlettend in de gaten dat het vrij ongebruikelijk is. Rabdomyolyse komt vaker voor in staten met regelmatig warm weer, vooral als het gepaard gaat met hoge luchtvochtigheid. Sommige recent gepensioneerde windhonden die nieuw zijn in adoptiehuizen krijgen rhabdomyolyse nadat ze te lang vrij mogen rondlopen. Daarom moet de beweging beperkt en gecontroleerd worden. Zoals Greyhound Companions van New Mexico zegt: "Honden hebben niet het vermogen om hun conditie te peilen en hun niveau van inspanning dienovereenkomstig aan te passen," maar jij als eigenaar van een windhond kan dit voor hen doen.
Prognose voor herstel
De prognose van uw hond hangt grotendeels af van hoe snel u een behandeling zoekt. De Brighton Greyhound Owners Association Trust voor gepensioneerde Racing Greyhounds zegt dat rabdomyolyse een dringende diergeneeskundige behandeling vereist omdat het dodelijk kan zijn als het genegeerd wordt of als het niet op tijd wordt behandeld. De behandeling omvat in het algemeen IV-vloeistoffen en koelt het lichaam van de hond zo effectief en snel mogelijk af zonder rilling te veroorzaken. Honden met rabdomyolyse hebben normaal gesproken een rustperiode van ten minste een paar weken nodig om volledig te herstellen. Honden die snel worden behandeld, kunnen zich goed herstellen, maar individuen verschillen en het probleem voorkomen is de beste manier om het probleem aan te pakken. Het bewaken van de oefening van uw windhond, vooral tijdens warm weer, is een essentieel onderdeel van preventie en kan helpen het leven van uw hond te redden.
