Schurftsymptomen variëren naargelang het type mijt.
Mensen kunnen de term "mangy mutt" weggooien als ze naar een onverzorgde hond verwijzen. Werkelijk schurft wordt veroorzaakt door mijten, met verschillende soorten mijten die verschillende soorten schurft veroorzaken. Als uw hond schurftverschijnselen vertoont, neem dan onmiddellijk contact op met uw dierenarts, zodat de behandeling kan beginnen.
Sarcoptische schurft
Ook bekend als hondenschurft, krijgen honden sarcoptische schurft van blootstelling aan de Sarcoptes-schurftmijt. Sterk besmettelijke symptomen van sarcoptische schurft omvatten vreselijke jeuk, over het algemeen ongeveer een week na mijtplaag. Het constante krassen veroorzaakt de vorming van dikke, knapperige laesies op het lichaam van de hond, en eindigt in het hele dier als de aandoening niet wordt behandeld. In de worstcasescenario's wordt de huid zo ontstoken dat de hond sterft. Vanwege het wijdverspreide gebruik van ivermectine als een hartworm-preventief middel, een medicijn dat ook effectief is tegen schurft, kunnen honden op dit hartwormprotocol last krijgen van mijtblootstelling zonder samentrekkende schurft.
Demodetic Mange
Ook bekend als rode schurft, is dit de meest voorkomende veel voorkomende vorm van de ziekte bij honden. Het wordt ook veroorzaakt door een mijt, Demodex canis, die de meeste honden waarschijnlijk op hun huid hebben. Het immuunsysteem van een gezonde hond voorkomt meestal dat deze schurft problematisch wordt, maar jonge dieren met onvolgroeide immuunsystemen en oudere honden waarvan het immuunsysteem is aangetast, kunnen last hebben. Het primaire teken van rode schurft is haaruitval en ontstoken rode huid, vooral op het gezicht. Dit type schurft is niet besmettelijk. Diagnose BehandelingAlle pups worden via hun moeders blootgesteld aan Demodex canis, maar het heeft meestal geen effect op hen of de lokale schurft verdwijnt met weinig of geen behandeling. Sommige rassen zijn echter vatbaar voor erfelijke vormen van demodetische schurft die de voeten aantasten. Deze omvatten Sharpeis en oude Engelse herdershonden, volgens de ASPCA.
Bij het stellen van een diagnose, zal uw dierenarts een huid afschrapen van uw hond. Vervolgens zoekt ze naar de aanwezigheid van mijten in het monster onder een microscoop. Omdat mijten diep in de huid kunnen ingraven, komen ze mogelijk niet op het krabben. Op basis van klinische symptomen kan uw dierenarts ervan uitgaan dat de honden schurft hebben, zelfs zonder dat er bewijs is van het afschrapen van de huid, of zij kan ervoor kiezen om een diepere huid te schrapen.
Demodetische schurft reageert meestal op toepassingen van plaatselijke medicatie . De dierenarts kan ook orale medicijnen en speciale shampoos voorschrijven om de aandoening te behandelen. Sarcoptische schurft is een grotere uitdaging om te behandelen. De dierenarts zal uw hond waarschijnlijk een combinatie van orale en injecteerbare medicijnen geven, samen met medicinale shampoos en dalingen. Gooi het beddengoed van je hond weg en koop hem iets nieuws om op te slapen, of was het in warm water met bleekwater. Waarschuwing - mensen kunnen sarcoptische schurft van de mijt vangen. Als u intense jeuk ervaart en weet dat uw hond de aandoening heeft, neem dan contact op met uw arts.
