Kinderartsen glimlachen naar gezichten van patiënten terwijl ze zich bewust zijn van gevaren. Biologische gevaren Fysieke gevaren Gezondheidsrisico's Juridische risico'sVan loopneus tot onbedekte hoest en plakkerig, ongewassen handen, kinderartsen worden blootgesteld aan allerlei ziektekiemen en andere biologische gevaren. Kinderartsen kunnen gemakkelijk een breed scala aan ziekten van hun patiënten oppikken, waaronder verkoudheid en griep, en meer sinistere infecties zoals mazelen of HIV. Kinderartsen moeten hun handen routinematig wassen en gezichtsmaskers dragen als de ziekte van een kind bijzonder besmettelijk is. Kinderartsen moeten altijd over gebruikte naalden en andere scherpe voorwerpen beschikken en moeten erop letten dat ze zich niet laten na het gebruik van de instrumenten bij patiënten. Voor kinderartsen met thuiswonende kinderen is het risico van een huis ziek worden heel reëel. Veranderen van kleding voordat je naar huis gaat, is een manier om de overdracht van ziektekiemen naar het huis van een kinderarts te regelen.
Bij kinderziekten worden kinderartsen geconfronteerd met de rauwe emoties van patiënten, ouders en familie. Voor sommige mensen kan de stress van een ziek kind ervoor zorgen dat ze gewelddadig handelen, hun woede gericht tegen de persoon die ze vertrouwen om voor hun kind te zorgen. Kinderen zijn vaak geneigd uit te gaan en driftbuien uit te delen als ze bang zijn, gestresst of pijn hebben, en kunnen zelfs tijdens de meest routinematige procedures naar kinderartsen slepen. Kinderartsen kunnen worden gebeten, geraakt, geschopt, bekrast of anderszins worden geschaad door patiënten. Kinderartsen moeten alert blijven en goed letten op het gedrag van iedereen in de kamer tijdens het onderzoek van patiënten. Vroegtijdige verspreiding van een situatie kan voorkomen dat het een enorm probleem wordt.
Kinderartsen worden vaak geconfronteerd met een enorme hoeveelheid stress en kunnen op regelmatige basis doorbranden of depressief worden als ze regelmatig met zieke patiënten omgaan. Dit is met name het geval voor gespecialiseerde kinderartsen, zoals degenen die werkzaam zijn in de oncologie, neurologie of cardiologie wanneer de inzet vaak over leven of dood gaat. Organisatie is uitermate belangrijk om de stressniveaus onder controle te houden. Bovendien kunnen kinderartsen orthopedische problemen ervaren door langdurig te staan en te werken.
Medische wanpraktijken zijn een ernstig probleem dat kinderartsen, samen met andere artsen, moeten voorbereiden. Als een kinderarts een fout maakt, bestaat het risico dat gezinnen juridische stappen tegen haar ondernemen. Als een kinderarts wordt geconfronteerd met een rechtszaak wegens medische fouten, kan ze merken dat ze zich niet kan veroorloven om wanpraktijken te betalen. Een onvermogen om medische wanpraktijkenverzekeringen te veroorloven zal een kinderarts uit de baan zetten.
