Financiële adviseurs en investeringsbankiers maken beide deel uit van het financiële dienstenuniversum, maar elk type professional dient op een unieke manier. Financiële adviseurs zijn verantwoordelijk voor het beleggen van het kapitaal van klanten op een manier dat het individuen of instellingen helpt financiële doelen te bereiken. Investeringsbankiers vormen de brug tussen bedrijven en de kapitaalmarkten. Ze bieden de schuldfinanciering of aandelenfinanciering die bedrijven vaak nodig hebben om te groeien, en faciliteren grote transacties die bedrijven niet alleen kunnen uitvoeren.
Rol
Financiële adviseurs beleggen in naam van individuele en institutionele klanten met een verscheidenheid aan beleggingsproducten, waaronder interne producten en beleggingsinstrumenten die worden beheerd door externe vermogensbeheerders. Ze gebruiken hun kennis over de financiële markten en proberen rendement te bieden dat past bij de verwachtingen van een belegger en de risicotolerantie. Beleggingsbankiers kunnen in dienst zijn bij grote financiële instellingen of kleinere, onafhankelijke bedrijven, ook wel boetieks genoemd. Bankiers bieden een groot aantal diensten aan bedrijven, variërend van herstructureringssteun tot fusie- en overnameprocessen. Ze zijn misschien het best bekend voor het onderschrijven van initial public offerings (IPO's) voor bedrijven die net de aandelenmarkt betreden, een proces waarbij aandelen worden gekocht en doorverkocht aan publieke investeerders.
vergoedingen
Financiële adviseurs houden zich vaak aan een op vergoedingen gebaseerde structuur, waarbij klanten een percentage van de beheerde activa in rekening worden gebracht. Financiële adviseurs kunnen ook commissies verdienen op basis van het aantal transacties dat is uitgevoerd voor klanten of van het gebruik van hun eigen aangewezen beleggingsproducten, aldus CNN Money. Beleggingsbankiers brengen kosten in rekening op basis van de omvang van deals die voor klanten worden uitgevoerd. Fee-inkomsten zijn deels gebaseerd op de omstandigheden op de financiële markten, zoals wanneer de dealflow verzwakt, net als de omvang van de door bankiers verdiende vergoedingen. In 2010 verbeterden de vergoedingen die door investeringsbankiers werden verdiend, naast het herstel op de financiële markten na de economische recessie. De kosten van de industrie zijn in de periode met bijna 10 procent gestegen, volgens 'The New York Times'.
Salaris
Financiële adviseurs beginnen over het algemeen met hun loopbaan wat basissalaris te verdienen terwijl ze hun bedrijf vestigen. Na verloop van tijd kunnen de inkomsten van financiële adviseurs echter volledig afhankelijk worden van commissies, volgens 'USA Today'. De meest ervaren financieel adviseurs verdienen salarissen op basis van de omvang van de beheerde activa. Investeringsbankiers verdienen vaak een van de hoogste salarissen in financiële dienstverlening en de winst wordt over het algemeen verdeeld tussen een basissalaris en een bonus. Na de financiële crisis van 2008 kregen investeringsbanken meer controle door de regelgeving en dalende winsten. Als gevolg hiervan werden strenge kostenbesparende maatregelen doorgevoerd, waaronder lagere lonen voor bankiers, volgens een artikel op de Bloomberg-website.
Relaties
Wanneer een financieel adviseur een klant behoudt, of die cliënt nu een instelling is, zoals een pensioenfonds of een onderneming, of een rijk persoon, is het niet ongebruikelijk dat zij die relatie voor het leven handhaven. Zelfs wanneer financiële adviseurs van bedrijf veranderen, dragen ze vaak hun bedrijfsboek, wat een lijst van klanten is die worden onderhouden en hun bezittingen, bij zich. Investeringsbankiers zijn ook sterk afhankelijk van relaties. Niettemin werken investeringsbankiers vaak op gespecialiseerde gebieden van financiën, wat de capaciteit beperkt waarmee ze voor klanten kunnen dienen.
