Moeilijkheidsgraad Van Ironman-Triatlons

Auteur: | Laatst Bijgewerkt:

Ongeveer de helft van de concurrenten in de sommige Ironman-races zijn vrouwen.

Ook al heet het een Ironman, laat je niet afschrikken door de naam. Een groot percentage van de deelnemers is vrouw, dus je bent in goed gezelschap. De Ironman bestaat uit een 2.4-mile-duik in open water, gevolgd door een fietstocht van 112-mijl. Daarna is het een fluitje van een cent: alles wat je nog over hebt is een 26.1-mijl-marathon-afstandsloop. Ondanks de moeilijkheid, als je je gedwongen voelt om de Ironman te proberen, ga ervoor. Het kan je leven misschien veranderen. Zoals Ironman-veteraan en auteur Ray Fauteux op de Ironstruck-website schrijft, kan een Ironman een 'katalysator zijn voor het levend maken van de fysieke, mentale en emotionele kracht waarvan je nooit wist dat je die bezat'.

Trainingsverwondingen

Je gaat maanden voor de Ironman trainen. Ter voorbereiding op het evenement moet je het punt bereiken waar je kunt zwemmen over 1.5-mijlen zonder te stoppen, te fietsen voor 100-mijlen en ongeveer 20-mijlen af ​​te leggen. Dat is een grote toewijding in trainingstijd voor iedereen om te maken. Bovendien legt "The New York Times" uit dat ongeveer 20 procent van de deelnemers aan een Ironman nooit de startlijn haalt. Je zou je knie kunnen laten rennen of een been breken tijdens een fietsongeval.

Voorwaarden

Het zwemmen van lange afstanden in een zwembad ter voorbereiding op een Ironman is een indrukwekkende prestatie. Maar wanneer je de Hudson River induikt, bijvoorbeeld, in de New York Ironman, is het een heel ander dier. Je wordt betrapt in een melee van 3,000-deelnemers. Zoals 'The New York Times' zegt, kun je verwachten dat je "per ongeluk wordt gestompt, geschopt of onderdrukt door de armen en benen die rond [jou] draaien." De fiets- en loopsegmenten worden soms uitgevoerd onder een brandende zon of felle wind.

Afstanden

De enorme afstanden van de benen van de Ironman weerspiegelen de naam van het evenement. De 2.6-mijlzwem is het equivalent van ongeveer 170-lengten in een 25-tuinpool. De 112-mile-fietstocht is het equivalent van leuren van Manhattan naar Hartford, Connecticut. De run is dezelfde afstand als een Olympische marathon. Stel je nu voor dat je alle drie de gebeurtenissen van achteren naar achteren doet. Zelfs als je in onberispelijke staat bent en de weersomstandigheden ideaal zijn, zal de Ironman je lichaam, geest en ziel maximaal testen.

De juiste voeding

Om een ​​Ironman te voltooien, moet je jezelf goed voeden. Het evenement zelf kan 8,500 naar 11,000-calorieën afvoeren. De Ironman-website legt uit dat uitdroging eerder tot gevolg heeft dat je tijdens een Ironman medische hulp moet zoeken dan bij welke andere aandoening dan ook. U moet ervoor zorgen dat u genoeg natrium en hydratatie krijgt, maar door overhydratatie kunt u ook in de problemen komen. Het bepalen van een optimaal eet- en drinkschema tijdens de race zal helpen de fysieke pijn te verminderen die je zult ervaren. Hoewel het fietspad het beste been is om te eten en te drinken - het is omschreven als een "112-mile rolling buffet" - als je te veel eet of drinkt, ben je opgeblazen tijdens het laatste hardloopbeen als je al bent lijden aan de effecten van de eerste twee benen.

Dodelijk gevaar

Als 'Scientific American' gedocumenteerd in 2011, sterven mensen tijdens een Ironman. Een man en een vrouw stierven in de 2011 New York Triathlon, een veel kortere race dan een Ironman. Tussen januari 2006 en september 2008 stierven 14-mensen tijdens triatlons in Amerikaanse Triathlon-evenementen. Op één na stierven alle doden tijdens het zwembeen. Het overweldigende percentage sterfgevallen tijdens de eerste etappe van de Ironman tart aanvankelijk de rede, omdat deelnemers minder vermoeid zijn als de race start. Onderzoekers denken echter dat het zwembeen om een ​​aantal redenen bijzonder gevaarlijk is - deelnemers worden opgewonden door adrenaline, velen zijn minder bedreven in zwemmen dan fietsen of hardlopen, zwemmen in open water is veel moeilijker dan trainen in een zwembad, het is moeilijker om een ​​pauze in het water te nemen als je omringd bent door zoveel andere lichamen en het is moeilijker om gezien te worden of om hulp te roepen als je in de problemen raakt.