Gezamenlijke bankrekeninghouders lopen het risico hun geld te verliezen van een beslaglegging.
Wanneer schuldeisers hun geld niet tijdig ontvangen, zouden ze agressievere tactieken kunnen gebruiken om hun schuld te innen. Deze tactieken kunnen het garneren of het in rekening brengen van een bankrekening omvatten. Als de schuldenaar getrouwd is of een vriend of familielid heeft die op de rekening staat, kan de onschuldige partij nog steeds het risico lopen zijn geld te verliezen, afhankelijk van de staatswet en de bron van het geld op de rekening.
Gemeenschapseigendomsstaten
Gemeenschapseigendomsstaten en common law eigendomsstaten gaan op verschillende manieren over huwelijks schulden. Alaska, Arizona, Californië, Idaho, Louisiana, Nevada, New Mexico, Texas, Washington en Wisconsin zijn gemeenschapseigendomsstaten, waar alle inkomsten en schulden die tijdens het huwelijk worden verdiend en opgelopen, worden behandeld als gelijkelijk gedeeld door de echtgenoten. Banken in deze staten zullen in het algemeen van mening zijn dat beide echtgenoten een deel van hun schulden delen, ongeacht of een van de echtgenoten wel of niet een schuld heeft getekend. Gelden op een gemeenschappelijke rekening zijn onderhevig aan derdenbeslag, ongeacht door welke partij ze zijn gedeponeerd. Als John en Sue bijvoorbeeld een gezamenlijke betaalrekening hebben en Sue de enige is die in dienst is en stortingen doet, kunnen John's crediteuren nog steeds de rekening versieren en het geld wegnemen dat Sue heeft gestort.
Common Law Property States
Versiering is anders voor verschillende staten die wetten voor de distributie van eigendomsrechten gebruiken. In sommige van deze staten is het een crediteur niet toegestaan om een gemeenschappelijke rekening te versieren als een van de echtgenoten niet individueel aansprakelijk is op de rekening en de schuld niet ten behoeve van die echtgenoot en het gezin is ontstaan. Echter, andere common law eigendomsstaten beperken een crediteur tot slechts de helft van de fondsen in de account. Minnesota staat een schuldeiser toe om de rekening te versieren, maar het kan alleen geld houden dat toebehoorde aan de schuldenaar van het oordeel; in die staat moet de debiteur aantonen dat een deel van de gelden toebehoorde aan de andere rekeninghouder.
Vrijstellingen voor garnering
De bank kan mogelijk niet al het geld uit de rekening halen. De federale wet verbiedt bijvoorbeeld de beslaglegging op socialezekerheidsuitkeringen, aanvullend veiligheidsinkomen, veteranenuitkeringen, federale pensioenuitkeringen en pensioenuitkeringen bij spoorwegondernemingen. Staatswetten kunnen ook het beslag op sommige soorten deposito's beperken, zoals inkomsten uit werk- of pensioenaccounts. Georgia beperkt bijvoorbeeld de beslaglegging op pensioenfondsen en een percentage van het salaris van een persoon. Als de schuldeiser echter de belastingdienst of een agentschap voor kinderbijstand is, zijn deze vrijstellingen niet van toepassing.
Procedures voor garnering
Als de beslaglegging geldt voor vrijgestelde middelen, is het de verantwoordelijkheid van de klant om de bank hiervan op de hoogte te stellen. Een 2011-wet vereist echter dat banken rekeningen van de laatste twee maanden herzien op een rekening die onder beslag staat, ter bescherming van eventueel aanbetaalde federale uitkeringen. Als de rekeninghouder in een staat woont die zijn deel van de gelden op de rekening beschermt, moet hij de door de bank verstrekte formulieren ondertekenen en deze op tijd retourneren. De staatswet kan een persoon toestaan om een vrijstelling bij de rechtbank in te dienen voordat de beslaglegging van kracht wordt.
