Een 1978 kiezersopstand op onroerendgoedbelasting vormt de basis van onroerendgoedbelasting in Californië.
Als je in Californië woont, heb je waarschijnlijk gehoord van Proposition 13. Het komt aan de orde bij elke begroting en verkiezingscyclus, omdat het zo grote invloed heeft gehad op het vermogen van de staat en de lokale overheden om onroerendgoedbelasting te innen en te verspreiden. In een notendop heeft Proposition 13 een reeks regels opgesteld die het werk van het instellen van onroerende voorheffingregels wegnemen van wetgevers en het vierkant op de schouders van de kiezers legden.
Tarieven en Tariefberekening
Onroerendgoedbelastingen in Californië, zoals alle staten, worden berekend door een belastingtarief te vermenigvuldigen met de geschatte waarde van elk onroerend goed om te bepalen hoeveel belasting elke eigenaar van het object moet betalen. Landelijk hebben zowel de belastingtarieven als de geschatte waarde de neiging om vaker te stijgen dan te dalen, wat resulteert in een jaarlijkse verhoging van de onroerende voorheffing. In Californië is een deel van de koers bevroren en zijn de verhogingen van de geschatte waarde beperkt.
Geschiedenis
In de 1970-waarden zijn de eigenschapswaarden in Californië enorm gestegen. Zelfs toen de belastingtarieven gelijk bleven, groeide de onroerendgoedbelasting exponentieel omdat de geschatte waarden van woningen in korte tijd zo sterk stegen. Belastingbetalers, met name senioren met een vast inkomen, bevonden zich met huizen die meer waard waren, maar met belastingtarieven die zo hoog waren dat ze het zich niet konden veroorloven om thuis te blijven. Ze sloten zich aan bij conservatieve wetgevers bij het ondersteunen van een kiezersinitiatief dat een basisbelastingtarief zou bevriezen en de verhoging van de geschatte waarde zou beperken om steile jaarlijkse verhogingen van de rekeningen van onroerende goederenbelastingen te voorkomen. Het initiatief - Proposition 13 - slaagde met overweldigende kiezersondersteuning in 1978.
Beoordeeld waarde
In de meeste staten wordt de marktwaarde van een woning regelmatig beoordeeld. In Californië is de geschatte waarde de aankoopprijs van het onroerend goed plus niet meer dan een jaarlijkse toename van 2 procent. Dit biedt eigenaars van onroerend goed een zekere mate van zekerheid over hoeveel hun geschatte waarde elk jaar zal stijgen en stelt hen in staat te budgetteren voor toekomstige belastingbetalingen.
Onderdelen van de belastingvoet
Onroerendgoedbelasting in Californië bestaat uit drie delen. De eerste is een basisbelastingtarief dat wordt bevroren door Proposition 13 op 1 procent van de geschatte waarde van de eigenschap. De tweede is de terugbetaling van door de kiezer goedgekeurde obligaties, waarvan de meeste moeten worden goedgekeurd door een tweederde meerderheid van de kiezers. De derde is beoordelingen afkomstig uit speciale districten, zoals scholen en brandweren, die moeten worden goedgekeurd door de kiezers.
